Yaşamın en önemli enerji kaynağı sevgidir.
En saf hali ise şartsız ve koşulsuz olmasıdır.
Bunun için ilk önce sevmeyi, sevmeliyiz.
Hayatımızı yaşarken bu enerji kaynağını, hakkını vererek kullanıyor muyuz?
Sevmek ve sevilmek üzerine tefekkür alemine dalıyor muyuz?
Bizim için sevmek bir gün mü? Her gün mü?
Çevremdekiler için zaman zaman bir ağlama duvarı, zaman zaman yıkılmaz bir kale olduğumdan beri fark ettim ki, insanların karamsarlığa kapılmalarının nedeni, sevgilerinden ve sevildiklerinden emin olmamaları...
Aslında bunun bir kitabı yok. Hepimizin ortak duygusu olan sevginin gücünü hissettiğimiz zaman taşlar yerli yerine oturuyor. Geçenlerde bir yazar sevgiyi çoğaltmanın yollarını bulmayız diye bir yazı kaleme almış. Halbuki elde ettiğimiz sevginin kıymetini bilsek, aranacak bir yola gerek kalmayacak. Bence sevgisiyle yorulmasın insan... Sevgi güçlendirir, iyi hissettirir ve daima pozitiftir. Değerlerimizi ve duygularımızı başkalarını memnun edecek şekilde yorumlarsak benliğimizden uzaklaşabiliriz. Oysa sevenlerimizin, sevginin koruyucu samimiyetine ihtiyaçları var. Dünyayı renklendiren asıl sebep sevginin her bir insanda farklı bir renge boyanması... Ağacın yeşiliyle, denizin mavisiyle, papatyanın beyazıyla uyumludur sevgilerimiz. Bu yüzden hep derim sevgi bir sanattır ve bu sanat tüm maharetlerden münezzehtir.
Lütfen sevginizi yarışa sokmayın. Hatta Can Yücel'in çok sevdiğim bir sözü var diyor ki; "Kimileri seviyorum der çünkü ezberlemiştir. Kimileri diyemez çünkü gerçekten sevmemiştir. "
İnsan özveriyle sevilmeli. Tabii ki sevgi bir mecburiyet değil lakin sevmediğiniz zaman üzülmesin diye yapmacık ifadelerle değerleri sarsmaya lüzum yok. Acıyı en çabuk iyileştiren şey gerçekliktir. Yas tutmuş hatıraları yokluk hapishanesine atmaya ne hacet!
Unutmayın! Her sevgi bir iddiadır, her iddia ispat gerektirir.
Bir söze, bir davranışa sığdırmadan, gönül penceresini sonuna kadar açarak, kalp nazarıyla aydınlatın karanlıkları... Aydınlatın ki sevginin bulaşıcı gücüyle derman bulsun dünya...
Hepimizin sevgi terazisini kullandığı bir sona vesile olması niyazıyla... Sevgiyle kalın…